Ik ben Sophia en zit in een relatie waar er op intiem vlak nog maar weinig gebeurt helaas, iedereen kent het huisje tuintje boompje maar ik denk dat wij zijn blijven steken bij dat huisje.

Ik ben ondertussen bijna een jaar weduwen, en het is steeds zwaarder aan het worden. Ik had tot helemaal op het laatste een heel goed seksleven met mijn man, ik mis hem nog elke dag. Hij was zo goed voor mij. Ik weet niet of ik ooit nog zo'n goede...

Ik ben eigenlijk nog niet single, de scheiding is hangende, dus ja, tussen-in zeg maar, dat zal niemand beletten toch lijkt me? Ik wil geen relatie meteen, puur fysiek.

Op zoek naar mezelf, probeer ik mijn verlegenheid te overwinnen. De mensen om me heen zeggen je bloot geven, ik ga het maar letterlijk doen zo dan!

Als iemand mij ooit had gezegd dat trouwen verveling veroorzaakt had ik nooit "ja" gezegd. Zucht! Het zou strafbaar moeten zijn he? Vindt je ook niet?!

Ik loop tegen een probleem op dat jongens niet begrijpen dat ik geniet van een stevige pets op mijn billen. Blijkbaar moet je iemand die dit begrijpt vinden in een plaats als hier, dus hup! Dan maar hier proberen he?